Malmö, Kopenhagen, drugshonden en wit poeder

Direct na de roadtrip naar Malmö en Kopenhagend dacht ik: hier moet ik maar weer eens over bloggen. Om vervolgens helemaal niks te schrijven tot nu.
Ik weet stiekem niet eens meer wanneer we er ook alweer heengingen, al gok ik twee weken terug.
Om het nog leuker te maken, terwijl we alweer op de terugreis waren, dacht ik: "Wat kan ik over deze roadtrip zeggen? We hebben hele dagen rondgelopen en steden gezien, en dat was 'm wel." Totdat we bij de grens (Denemarken > Zweden, over de brug naar Malmö ) werden aangehouden bij de douane en mee mochten naar een garage, alwaar al onze bagage uit de auto moest worden gehaald en werd gecontroleerd op drugs.
Alleen maar omdat we in Kopenhagen in een wijk / hippiedorp waren geweest waar blijkbaar wiet wordt verkocht.
Ik heb eigenlijk heel gezellig met mijn politieagente (was heel leuk, we kregen er allemaal één!) gepraat. Het was dat ik me uit moest kleden en er geen koffie of koekjes waren, maar dat mocht de pret niet drukken.
Omdat alle vier de kamers vol waren moest ik even wachten en heb de drugshond door alle tassen zien snuffelen. Hij was zo enthousiast, was echt heel schattig. Had bijna medelijden met hem dat die niks vond. Het enige voordeel wat deze twintig minuten vertraging had opgeleverd is, dat toen de bagage weer terug moest, we een indeling vonden die veel beter paste; we hadden zowaar ruimte over.
Douane vond overigens wel dat we veels te veel mee hadden genomen voor een vierdaagse roadtrip, maar daar ben ik het mee oneens. Was net trots dat ik maar twee tassen had.

En dan het witte poeder: Het heeft hier gesneeuwd! Plus dat ik net op de weersverwachting zag en dat het komende week onder de -10 gaat. Driewerf hoera!
De sneeuw is leuk trouwens, al is het heuvelaf lopen wat minder. Maar de plannen om een sneeuwbar te maken in het bos lopen al.

Hallo, er schuift hier net een goeie berg sneeuw van het dak af, bij het gebouw tegenover mij.
Zag er erg spectaculair uit.

Heel even hadden Anna en ik het plan om naar Stockholm te gaan, tenminste, totdat we de nieuwe opdracht kregen; deze loopt tot midden januari. Daarna gingen die plannen de prullebak in; dit wordt stressen!

Het is heel vreemd om te beseffen dat ik zo ver over de helft van mijn uitwisseling ben. Over drie weken ga ik alweer terug voor de kerst, en als ik terugkom in Boras is het slechts voor twee weken- en zijn de meeste uitwisselingsstudenten al weg. Blijkbaar is de Textilhogskolan één van de weinige waar het semester tot half januari loopt.

Maar goed, ik ga even wat foto's uploaden en vervolgens boodschappen doen!

Hej då!